وزیر راه نماد سیاست های دولت در مواجهه با حقوق طبقات فرودست...
وزیر راه و شهرسازی دیروز برای چندمین بار بغض خود را نسبت به مردم مستضعف ابراز کرد و پس از مزخرف خواندن مسکن مهر، این بار آن را طرحی فاجعه بار نامید.
گاهی آدمی به این فکر می کند که اگر برخی مسئولین ما صرفاً به فکر منافع خود باشند و کمی عقل معاش اندیش و دنیایی خود را به کار بیندازند هم نباید برخی نظرات را اعلام کنند.
کسی نیست به آقای آخوندی و رئیس جمهور بگوید، وقتی میبینید حداقل 4 میلیون نفر لنگ مسکن مهر در کشور هستند، وقتیکه مسکن مهر به واقع می تواند لکوموتیو تولید شود و زمانیکه جملگی شاهدیم دولت یازدهم در مسائل اقتصادی بسیار ضعیف ظاهر شده و وقتی همه این را کنار هم می گذاریم و بعلاوه می کنیم با انتخابات سال آینده ریاست جمهوری؛ یک نتیجه بدیهی و منطقی می گیریم: اگر تنها به فکر منافع مادی - سیاسی خودمان هم باشیم،اگر انقلاب و مردم و امام و محرومین، ارزنی هم برایمان اهمیت نداشته باشد، باید با توجه به شرایط پیش آمده مسکن مهر را تمام کرده و تحویل دهیم، همین؛نتیجه ای بسیار ساده و بدیهی...
اما نکته ماجرا جای دیگریست؛ بنده حدوداً به این یقین رسیده ام که عدم اهتمام به امور محرومین و مستضعفین، تعمدی است. بهترین راه برای تسلط بر اراده و اختیار مردم، این است که آنان را به نان شبشان محتاج کنی، اگر مردم را در حد نیاز های اولیه و ابتدائیات زندگی نگه داری، دیگر او چگونه و کی وقت می کند پا را از سر حد نیازهای اولیه خویش فراتر گذشته و به فکر رشد و تعالی جتماعی و فرایض انقلابی خود بیفتد؟ کسی که از صبح زود تا بوق سگ در حال دویدن و کار کردن برای اولیات زندگی خود است، کی می تواند به ارزش های اصیل انسانی، تکامل، عبودیت و تمام اهدافی که برای آن انقلاب کردیم بپردازد؟
▪️اینان اراده و اختیار و کرامت انسانی مردم ما را نشانه گرفته اند.
با این اوصاف شاید اینچنین رفتارهای دولتمردان کمی قابل تأمل تر شود،قضیه از بی تدبیری و بی عرضگی و ... بسی فراتر است.
