مدیران اژدهاسوار

"نمی شود ما در زندگی مادی مثل حیوان بچریم و بغلتیم و بخواهیم مردم به ما به شکل یک اسوه نگاه کنند؛مردمی که خیلیشان از اولیات زندگی محرومند...اولین ارزش در تمام برنامه ریزی ها باید عدالت باشد...نظام اسلامی نظان سرمایه داری نیست برای ما عدل و قسط مهم است."

اگر نگارنده شیطنتی به خرج دهد و نام گوینده این جملات را ذکر نکند،یحتمل برخی از مسئولین شهری ما با صورتی برافروخته و صدایی دورگه ناشی از عصبانیت در جواب به این جملات نامه ها نوشته و مصاحبه ها می کنند که آقا چرا با ما این گونه صحبت می کنید؟برای ما تعیین تکلیف میکنید؟ما نه تا به حال در برنامه هایمان عدالت را دخیل کرده ایم و نه قصد این کار را داریم،اساسا ما به این چیزها عقیده ای نداریم.اما باید عرض کنم که این صحبت گرانقدر از امام خامنه ای(روحی له الفدا) می باشد و مسئولین ما در جمهوری اسلامی حداقل در ظاهر و کلام جرئت با این نوع نگارش صحبت کردن را ندارند(البته چندی پیش آقای شهردار قبح این کار را هم شکستند،راجع به کپرنشینان عرض می کنم)

هرگاه می خواهیم راجع به یک شهر صحبت کنیم،به ناچار باید از مفهومی به نام توسعه نام ببریم.توسعه از دیدگاه حضرت امیر(ع) به معنی رفاه برای همه افراد جامعه می باشد دقیقا بر خلاف تفکری که امروز بر مسئولین ما حاکم است که توسعه را رفاه برای عده ای خاص و سرمایه دار می دانند.از دید شهید مطهری در جامعه اسلامی ما بدنبال جامعه بی طبقه هستیم،یعنی جامعه ای که شرایط و امکانات برای گذران زندگی تمام اشخاص یکسان فراهم شود و سپس افراد با ابزار تلاش و استعداد خود،موقعیت خویش را در جامعه و آینده رقم بزند.

اما متاسفانه همانگونه که ذکر شد تفکر غالب بین مسئولین ما این طرز تفکرغربی است که "هر که پولش بیش حقش بیشتر".در این نوع بینش،اصالت با منفعت اشخاص می باشد،تمامی اعمال و تصمیم گیری ها معطوف به قدرت و ثروت می باشند نه عدالت،مفاهیمی مانند "سود  امنیت  لذت" جایگزین مفاهیم "حقیقت  عدالت  سعادت" می باشد و عدالت از منظر این منطق رویای گدایان است.

شاهد مدعای حقیر که تفکر حاکم بین مسئولین ما سرمایه داری است عملکرد سال های اخیر مجموعه شهرداری و شورای شهر است.ما حصل این نوع تفکر،تصویب طرح سراسر تبعیض هدف نود،تصویب پاداش بیست میلیونی برای شهردار،تخصیص 20 درصد بودجه برای جنوب شهر،بیرون کردن حرم مطهر از شهر(بوسیله انتقال تمامی امکانات به شمال و شمال غرب شهر)،تمسخر سومین حرم اهل بیت بودن شیراز توسط رفتار های متضاد و تشریفاتی،مرکز ثقل قرار دادن مجتمع خلیج فارس در برنامه ریزی ها و جانشینی آن به جای دروازه قرآن و ... می باشد.

نتیجه این طرز تفکر این می شود که یکی از اعضای شورای شهر در مصاحبه ای دقیقا عنوان می کند که عدالت این است که ما برای شمال شهری ها بیشتر کار کنیم چون آنها عوارض و مالیات بیشتری می دهند! یا آقای شهردار می گویند:"اگرکپرنشینی هم آمد انتظار نداشته باشید ما به آنها غذای گرم بدهیم ما به این چیزها عقیده ای نداریم."یا در جایی دیگر میگویند:"من حاضر نیستم پول شمال شهری را پای منقل جنوب شهری بسوزانم."و نتیجه آن این می شود که وقتی برای ساماندهی به وضعیت فجیع کارتن خواب ها به مسئولین مربوطه مراجعه میکنی،دمادم جواب های سربالا و وعده های تو خالی میشنوی.

یا وقتی در مورد رشد قارچ گونه مجتمع های تجاری اعتراض می کنیم و از زیان های اقتصادی،فرهنگی،ترافیکی و اجتماعی آن نام می بریم مستدل ترین جواب ما این است که باید به سرمایه گذار راه داد نباید او را فراری داد،همین شماها هستید که نمیگذارید شهرمان پیشرفت کند، نگاهی هم به دبی بیندازید.!!

وقتی در مورد تراکم امکانات و ثروت در شمال و شمال غرب شهر به شورای شهر اعتراض و انتقاد میکنیم در جواب میشنویم که:1.چون شمال شهری ها پول بیشتری میدهندحق بیشتری هم دارند و2.بسیاری از این پروژه ها مربوط به بخش خصوصی است و ربطی به ما ندارد.

در جواب نکته اول خطبه منی امام حسین(ع) را یادآور میشوم که فرمودند:

"تقسیم عادلانه بیت المال و اموال عمومی و توزیع عادلانه ثروت حکم خداست، گرفتن مالیات از ثروتمندان و هزینه کردن آن به نفع فقرا ادامه همان تکلیف است."

و در توضیح نکته دوم باید عرض کنم که شورای شهر مرکز سیاست گذاری شهر است این مرکز است که با تبزبینی خود میتواند شهر را رصد کند،سیر تحولات را ببیند و در هر جا که لازم باشد حضور یافته مانع به هم خوردن تعادل شهرگردد.این شورا است که هر کجا که احساس کند بخشی از شهر به فراموشی سپرده شده باید پدرانه دخالت کند و اجازه ندهد هیچ منطقه ای به حاشیه رانده شود.پس این صحبت که بخش خصوصی متولی بسیاری از پروژه هاست به عنوان عذر بدتر از گناه تلقی می شود.آقایان مسئول این جمله امام خامنه ای را آویزه گوش خود کنید که می فرمایند:"اگرعدالت در جامعه نباشد هیچ چیز در جامعه نیست."

نکات و نقل قول هایی که عنوان شد را به عنوان درد و دل های یک شهروند مسلمان بزرگ شده در این شهر تلقی کرده و نمونه های ذکر شده را مشتی از خروار فرض کنیم و بر اساس قاعده"خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل"،آینده شیراز(سومین حرم اهل بیت)را پیش بینی کنیم.با روند ذکر شده کاری بس آسان است.در آینده با شهری مواجه خواهیم بود که اگر از بالا به شهر نگاهی بیندازیم جز مجتمع های سر به فلک کشیده چیزی نخواهیم دید،با شهری که مردم آن با نام حرم مطهر شاهچراغ احساس غریبی و غربت می کنند،مسئولین آن در بهترین حالت،در هواپیمای شخصی در حال حرکت خود به سمت پرتغال(برای مصالح اسلام!)نماز با ضالین غلیظ می خوانند،استعمال (ع) پس از ادای کلمه "مجتمع تجاری خلیج فارس" واجب و ترک آن حرام اعلام می شود و آخرین کار و خدمت کارگزاران به بی سرپناهان شهرها،در یک حرکت جهادی و همگانی،طرح به دریا ریختن و از صفحه روزگار حذف کردن این جنایتکاران! است،البته ناگفته نماند مجلس ختم اموات نامبرده توسط خود آقایان برگزار خواهد شد.آقایان خادمان به ظاهر مسئول، در جمهوری اسلامی،این ره که می روید به ترکستان است.

و در آخر هم محضر مردم عزیز شیراز عرض کنم که انتخابات شورای شهر نزدیک است،به هوش باشیم و اجازه ندهیم مقدس نماهای راستی و غرب زده های چپی با زبان دراز و عمل کوتاه خود راه به این شورا ببرند و اشخاصی را انتخاب کنیم که به دور از گربه سگ بازیهای چپ و راست،با دغدغه تحقق اسلام ناب سعی در حل مشکلات معیشتی و فرهنگی مردم نموده و از سرزنش هیچ ملامت گری نهراسند و هوشیارانه با انتخاب خویش،اجازه ندهیم ائتلاف الاغ و روباه(جاهلان و فریبکاران) شهرمان را تبدیل به ویترین شکاف طبقاتی و حیاط خلوت وهابیون و بهائیان و رفت و آمد دین به دنیا فروشان و نا اهلان کند.